Nu, ruim een half jaar later, kan ik uitzoomen en zien wat er nodig was om mijn herstelperiode in te gaan. Mensen om me heen gaven me ongevraagd adviezen, vertelden me wat wel of niet goed voor me was. Ik raakte daar geïrriteerd door, ik wilde helemaal niets horen wat ik 'moest'. Het enige wat ik kon, was mijn eigen weg inslaan, en ik had er alle vertrouwen in dat die zou leiden naar herstel. En achteraf hadden ze heus wel gelijk, maar daar gaat het niet om. De reden dat ik een burn-out kreeg, was omdat ik altijd sneller ging dan ik kon. Dus ik wilde ook sneller herstellen dan ik kon. Die stress heeft zo'n half jaar nodig gehad, om mijn lichaam echt te verlaten. En nu, achteraf, weet ik precies wat er wel of niet hielp. En de belangrijkste tips ga ik met je delen.
Tip #1 - Luister naar de signalen van je lijf
Het begint met onrust, maar ook woede of andere emoties die er buitenproportioneel uitkomen, komen niet uit de lucht vallen. Neem dit serieus. Toen ik me eenmaal had ziek gemeld, kreeg ik een enorme griep, een koortslip, eczeem en haartuitval. Mijn lijf schreeuwde dat ik moest stoppen.
Tip #2 - Zoek professionele hulp die bij jou past
Vanuit mijn werk was er een coach beschikbaar, die ook haptonoom was. Check dus bij je werk of er hulp beschikbaar is. Mij hielp het om bij deze coach aan de slag te gaan, al was het alleen al om mijn klachten eens serieus te nemen. Ik moest een vierdimensionale klachtenlijst invullen. Die uitkomsten geven inzicht in de klacht op basis van vier dimensies: stress, depressie, angst en somatisatie. De uitkomsten waren bizar hoog. Daarnaast ben ik een traject in gegaan bij een psycholoog. Ik volgde systeemtherapie, die me heel inzichtelijk maakte welke patronen ik laat zien en hoe ik dit kan veranderen. Ik gun dit iedereen, met of zonder burn-out. Je leven wordt er lichter van, en dat wil toch iedereen?
"Ik gun iedereen therapie, je leven wordt er een stuk lichter van. Dat wil toch iedereen?"
Tip #3 - Blijf bewegen en ga naar buiten toe
Ik heb mijn rustige woonwijk aan de rand van het bos altijd een saai gevonden maar het is mijn redding geweest: elke dag een stukje wandelen in het bos. Die bomen werken helend en ook de kracht van het daglicht moet je niet onderschatten. Maar ook ben ik sinds het begin van het uitvallen elke week naar mijn dancepowerlesje geweest. Sleep jezelf van die bank want daarna voel je je echt een stuk beter. Neem dat lijf serieus. Als je weer in je lijf terugkeert en je hoofd uit kan zetten, ben je al een heel eind.
Tip #4 - Gun jezelf waar jij zin in hebt
Gun jezelf dat waar jij zin in hebt. Een van de eerste adviezen die mijn psycholoog me gaf was: Er is maar 1 reden nodig om iets wel te doen. Er zijn namelijk altijd meer redenen om iets niet te doen. Maar de reden: ‘Ik heb er zin in’, is genoeg. Dus lekker overdag in bad met een ontzettend slechte Netflix-serie erbij. Dan voel je je even ongemakkelijk en schuldig, maar dat gevoel verdwijnt al snel. Echt.
Ga ook voor activiteiten die je opladen en waar je echt blij van wordt. Ik maakte de fout door allerlei nieuwe hobby's te starten, die uiteraard mijn faalangst alleen maar verergerde. Ik moest en zou een goede desemstarter maken en zelf desembrood maken. Het was echt waar niet te eten. Ik heb de starter na een paar weken in de kliko gegooid en ben een tompouce gaan halen bij de Hema. Zo.
Kies iets wat je echt leuk vindt en niet veel energie kost. Dat kan tekenen of schilderen zijn of misschien wel bloemen plukken in de natuur. Zorg dat er geen druk op ligt en dat alles wat je erin doet oké is. Ik had na een paar weken het idee dat ik een poppenhuis moest knutselen. Ik wist zeker dat dit een geweldig project zou worden, want hoe moeilijk kon het zijn? Maar na een paar uur heb ik het ding in een hoek gegooid. Het frustreerde me dat het eruit kwam te zien als een mislukte surprise.
Tip #5 - Neem de tijd
Neem echt de tijd. Er is niks belangrijker dan jij op het moment. Dit is een investering voor altijd. Als je de tijd neemt om goed te herstellen, kun jij verrijkt weer verder over een poosje.
Comments